จอห์น บาร์นส์ ตำนานดาวเตะคนสำคัญของแอนฟิลด์

ประวัติ จอห์น บาร์นส์ ตำนานดาวเตะคนสำคัญของลิเวอร์พูล

จอห์น บาร์นส์ ชื่อเต็มของเขาคือจอห์น ชาร์ลส์ ไบรอัน บาร์นส์ (เกิด 7 พฤศจิกายน 1963) เป็นอดีตนักฟุตบอลทีมชาติอังกฤษและผู้จัดการทีมฟุตบอลชาวอังกฤษ ที่เกิดในประเทศ จาไมก้า ปัจจุบันเขาทำงานเป็นนักวิจารณ์และผู้สันทัดกรณีให้กับ อีเอสพีเอ็น และ ซูเปอร์สปอร์ต โดยเขาเคยค้าแข้งกับสโมสรขื่อดังแห่งเกาะอังกฤษและประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากกับวัตฟอร์ดและลิเวอร์พูลอีกด้วย

ประวัติการค้าแข้ง

ในสมัยที่ยังค้าแข้ง บาร์นส์ ประสบความสำเร็จมากในช่วงปี 1980 และปี 1990 กับ วัตฟอร์ด และ ลิเวอร์พูล ตามลำดับ เคยคว้าแชมป์ ดิวิชั่นหนึ่ง 2 ครั้ง และแชมป์ เอฟเอ คัพ 2 ครั้ง ติดทีมอังกฤษ 79 เกม (ในตอนนั้นเป็นสถิติสูงสุดของนักบอลผิวสี) ในช่วงปลายอาชีพการค้าแข้ง เขาอยู่กับ นิวคาสเซิ่ล ยูไนเต็ด และตัดสินใจแขวนสตั๊ดอยู่ที่สโมสร ชาร์ลตัน แอธเลติก ในปี 1999 ในปี (1981-1987) บาร์นส์ ได้รับความสนใจจาก วัตฟอร์ด ในขณะที่เขากำลังลงสนามให้กับ มิดเดิ้ลเซ็กซ์ ลีก คลับ ซูดบิวรี่ คอร์ต และหลังจากที่ประสบความสำเร็จจากเกมในชุดสำรองของ วัตฟอร์ด เขาก็ได้เซ็นสัญญาเป็นนักเตะ ในวันที่ 14 กรกฎาคม 1981  เขาปรากฏตัวต่อสาธารณชนเป็นครั้งแรกเมื่อวันที่ 5 กันยายน 1981 ด้วยวัย 17 ปี กับการเป็นตัวสำรอง ในเกมที่เสมอกับ โอลด์แฮม แอธเลติกในฟุตบอลลีกดิวิชั่น 2

วัตฟอร์ดในปี (1981-1987)

บาร์นส์ และ วัตฟอร์ด ได้รับการเลื่อนชั้นร่วมกับคู่แข่งอย่างลูตัน ทาวน์ บาร์นส์เขาพาทีมทำอันดับอยู่บนหัวตารางเมื่อสิ้นสุดฤดูกาล 1981-82 จนสุดท้ายก็สามารถพาทีมจบด้วยอันดับที่ 2 ของลีกและด้วยความบังเอิญที่ ลิเวอร์พูล ก็เป็นแชมป์ลีกดิวิชั่น 1 ด้วยเช่นกัน

ในปี 1984

วัตฟอร์ด สร้างประวัติศาสตร์ เมื่อสามารถเอาชนะ เอฟเวอร์ตัน 2-0 ในศึก เอฟเอ คัพ รอบชิงชนะเลิศ โดยที่พวกเขาถูกมองว่าเป็นทีมม้านอกสายตาต่อมาในปี 1987 พวกเขาทะลุเข้าไปถึงรอบรองชนะเลิศอีกครั้ง แต่สุดท้ายก็ไปไม่ถึงฝัน เมื่อพวกเขาพ่ายให้กับ “ไก่เดือยทอง” ท็อตแน่ม ฮ็อทสเปอร์ และสุดท้าย บาร์นส์ ก็ตกเป็นจุดสนใจของบรรดาทีมใหญ่ ๆ ที่ต้องการจะได้ตัวเขาไปร่วมทีม

ลิเวอร์พูลในปี (1987-1997)

วันที่ 9 สิงหาคม 1987 บาร์นส์ ตัดสินใจเก็บข้าวของย้ายออกจาก วัตฟอร์ด ไปร่วมทัพ “หงส์แดง” ลิเวอร์พูล ภายใต้การทำทีมของ เคนนี่ ดัลกลิช ด้วยค่าตัว 900,000 ปอนด์ (ประมาณ 48.5 ล้านบาท) หลังจากที่เขาลงสนามรับใช้ “เดอะ ฮอร์เน็ตส์” 233 เกม และยิงไปทั้งสิ้น 65 ประตู เขาย้ายเข้ามาสู่ถิ่น แอนฟิลด์ พร้อมกับเพื่อนร่วมทีมชาติของเขาอย่าง ปีเตอร์ เบียร์ดสลี่ย์ และได้ประสานงานกับ จอห์น อัลดริดจ์, เรย์ ฮิวจ์ตัน และ เอียน รัช กลายเป็นสูตรสำเร็จแผงตัวรุกที่น่ากลัวมากที่สุดในประวัติศาสตร์ของ ลิเวอร์พูล วันที่ 15 สิงหาคม ปี 1987 บาร์นส์ ลงสนามนัดแรกในสีเสื้อแดงเพลิงพร้อมกับพร้อมกับ เบียร์ดสลี่ย์ ในเกมลีกที่เอาชนะ อาร์เซน่อล 2-1 ที่สนาม ไฮบิวรี่ เขาสามารถทำประตูแรกให้กับ ลิเวอร์พูล ได้สำเร็จ

ฤดูกาลแรกของเขาที่แอนฟิลด์

เป็นปีที่ ลิเวอร์พูล ได้แชมป์ลีกสูงสุดด้วยการออกสตาร์ทแบบไร้พ่ายตลอด 29 เกมและจบฤดูกาลด้วยการแพ้แค่ 2 ครั้งเท่านั้น ซึ่งในฤดูดาลนั้นเองเขาเคยถูกเหยียดเชื้อชาติจากแฟนบอล เอฟเวอร์ตัน ในเกมเมอร์ซี่ย์ไซด์ดาร์บี้ ที่สนามแอนฟิล บาร์นส์ซัดไป 15 ประตูในลีกฤดูกาลแรกของเขากับลิเวอร์พูลเป็นอันดับสองรองจาก จอห์น อัลดริดจ์ เท่านั้นเขาได้รับคะแนนโหวตอย่างท่วมท้นให้ได้รับรางวัลผู้เล่นยอดเยี่ยมแห่งปีจากสมาคมนักฟุตบอลอาชีพ

ในฤดูกาล 1988-89

ลิเวอร์พูล สามารถเอาชนะคู่ปรับสำคัญอย่าง เอฟเวอร์ตัน 3-2 ในศึก เอฟเอ คัพ รองชิงชนะเลิศ โดยที่ บาร์นส์ เป็นผู้สร้างสรรค์เกมรุกในตอนนั้น ด้วยการจ่ายบอลจากปีกซ้ายให้กับ เอียน รัช สังหารในช่วงต่อเวลาพิเศษ แต่พวกเขาต้องเสียแชมป์ลีกสูงสุดให้กับ “ไอ้ปืนใหญ่” อาร์เซน่อล และจบอันดับที่ 2 เขากลายเป็นผู้ตัดสินแชมป์ในถิ่นแอนฟิลด์ เมื่อ บาร์นส์ สูญเสียการครองบอลจากการพยายามเลี้ยงบอลผ่าน เควิน ริชาร์ดสัน ในช่วงสุดท้ายของเกม และกลายเป็น ไมเคิล โธมัส มิดฟิดล์ของทีม อาร์เซน่อล สังหาร ประตูที่ 2 ในนาที 90+1 จบเกม “เดอะ กันเนอร์ส” 2-0 “หงส์แดง” เสียแชมป์ในที่สุด ในเดือนเมษายน ปี 1989 หลังจากเหตุการณ์โศกนาฏกรรมที่ฮิลส์โบโร่ บาร์นส์ ได้เข้าร่วมพิธีศพเหยือผู้เสียชีวิต และเยี่ยมผู้ป่วยที่ได้รับบาดเจ็บที่โรงพยาบาลอีกด้วย โดยที่เขาขอถอนตัวจากเกมกระชับมิตรของทีมชาติอังกฤษ เพื่อมาเยี่ยมแฟน ๆ โดยเฉพาะ

ปี 1990

บาร์นส์คว้าแชมป์ให้กับ ลิเวอร์พูล ได้สำเร็จจากการยิง 22 ประตูในลีกด้วยตำแหน่งปีกซ้าย แม้กระทั่ง เอียน รัช ยังยิงประตูได้น้อยกว่าเขาถึง 4 ลูกเลยทีเดียวเขาถูกโหวตให้เป็นนักเตะยอดเยี่ยมแห่งปีจากผู้สื่อข่าวกีฬาฟุตบอล และได้รับความคาดหวังจาก บ็อบบี้ ร็อบสัน ผู้จัดการทีมชาติอังกฤษ ให้เป็นกุญแจสำคัญในการพาทีมลุยฟุตบอลโลกปี ’90 ที่อิตาลี

เกียรติประวัติและผลงานที่ผ่านมา

ระดับสโมสร

     – ลิเวอร์พูล

– แชมป์ ดิวิชั่น หนึ่ง 2 สมัย : (1987-88, 1989-90)
– แชมป์ เอฟเอ คัพ 2 สมัย : (1988-89, 1991-92)
– แชมป์ ลีก คัพ 1 สมัย : (1994-95)
– แชมป์ เอฟเอ ชาริตี้ ชิลด์ 3 สมัย : (1988, 1989, 1990)

ผลงานส่วนตัว

– นักเตะยอดเยี่ยมแห่งปีของพีเอฟเอ 1 สมัย : (1988)
– นักเตะยอดเยี่ยมแห่งปีจากผู้สื่อข่าวกีฬาฟุตบอล 2 สมัย : (1988, 1990)
– ทีมยอดเยี่ยมแห่งปีของพีเอฟเอ 3 สมัย : (1987-88, 1989-90, 1990-91)
– ดาวซัลโวของดิวิชั่นหนึ่ง 1 สมัย : (1998)
– เข้าร่วมหอเกียรติยศฟุตบอลอังกฤษ : (2005)

ร็อบบี้ ฟาวเลอร์ พระเจ้าของเหล่าเดอะค็อป